Mijn hoofd is zwaar van het verlies ,
Mijn ogen zijn verblind door tranen,
Zo dool ik rond.
Rust is mij niet gegeven,
er is niets wat mij verlichting brengt.
Ik ben kapot,
ik ben moe van het leven.
Mijn hart is verscheurd,
en ligt gebroken op de grond.
Met elke stap die ik zet,
vertrap ik mijn hart op nieuw.
En met elke ademhaling,
scheur ik mijn wonden weer open.
Hoe kan ik het ondragelijke verdragen?
Hoe kan ik het onoverwinnelijke verslaan?
Zal mijn verdrietooit verdwijnen?.