Een verwelkte roos
weekgedicht
eens een pracht in volle glorie
vol van kleur en statig en mooi
genieten van het water
dat nog aan haar voeten staat
haar stekels zijn te aanvaarden
daar je weet hoe zacht ze zingt
opeens verliest zij haar rode kleur
als onze band komt in mineur
eens was zo bijzonder fraai
nu zie je enkel nog het bruin,
de rimpelige bladeren én
is zij niet langer het symbool
van onze liefde...
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2004 | ||
Thema's: |