Kader van ziel...
Ogen sluiten
wijl gedachten reizen
tot vergane tijden
Als herinnering doet seizen
aan 't land van lijden
valt herkenning
onmogelijk te vermijden
Zicht vervaagt
tot spiegelbeeld
reflecterend de wond
welke nimmer heelt
Voelbaar te aanschouwen
kader van ziel
krachtig stond ooit
eer verloren viel
Reik naar handen
kijk hoog
doorbreek wanden
waag en poog
Zie
gebaren
storm bedaren
Ik smeek
droog 't nevelig oog
laat tranen tot horizon varen
aan 't eind schildert hoop
een regenboog…
XaVioN
19 april 2004
keiko: | Vrijdag, mei 14, 2004 21:56 |
ik blijf mijn ogen drogen en denk ook elke keer ook dit gaat weer over ook al is mijn hartje teer maar toch zo af en toe voel je je weer wegzakken dan willen de tranen weer komen en moeten we weer tissues gaan pakken soms zit de pijn zo diep doet je hart zo'n pijn en ook al is de hoop er wel je voelt je dan heel klein ondanks alles zal ik blijven zoeken en ook zeker de regenboog vinden ik laat me de weg wel wijzen en leid |
|
lady-manja: | Dinsdag, mei 04, 2004 23:24 |
dat is het rare van de mens...hoe diep de dalen ook zijn..men blijft altijd hoop houden..dit siert de mens voor zover dat kan naar mijn mening. mooi geschreven waus :P spreek je liefs Manja |
|
lovegirl: | Donderdag, april 22, 2004 22:15 |
het is zo mooi geschreven dat mijn mond er van open viel veel liefs lovegirl |
|
Phoweyk: | Donderdag, april 22, 2004 19:49 |
toe maar! heeerlijk. erg mooi geschreven, precies goede bouw van t gedicht, en t loopt erg lekker. genoten wel! knuffel |
|
Ninandra: | Donderdag, april 22, 2004 17:37 |
*stilte hier...* Enorm mooi maar weer! | |
maria : | Donderdag, april 22, 2004 00:20 |
zucht........ademloos gelezen werkelijk prachtig geschreven trusteknuffie en liefs, maria |
|
Ana (stacia): | Donderdag, april 22, 2004 00:19 |
*kijkt vol bewondering ... en leest opnieuw* liefs ana |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 22 april 2004 | ||
Thema's: |