Als ik vergelijken mag
Ik wil je vergelijken met een bos rode rozen
Met doornen, jawel, maar hele zachte
Ze kriebelen teder als we liefkozen
en smelten als was in onze nachten
Is er de dag, staan ze fier te pronken.
Met doornen in een sierlijke vaas sta jij
Nooit pijnlijk, het water met liefde gedronken
Jij bent die bos rode rozen, en scherpt mij
Paul de Bruyn: | Maandag, april 26, 2004 21:32 |
een heerlijk gedicht geschreven door een eerlijk hart...prik je alleen niet te hard aan die doornen... Paul |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, april 26, 2004 21:16 |
Mooi tweezijdig X Annemieke |
|