Verleerd
Afvragend en afwegend
Waarom onze wegen kruisen
Speel ik met de gedachte
Die mij verder van jou brengt
Verlies ik mijn gezond verstand
Of draag ik het slechts ongezien
Waar het einde van dit pad ligt
Zwerf ik jaren zonder zicht
Verdraag ik nu het licht niet meer
Wat jou ogen mij eens gaven
Door de leugen die was verwikkeld
In een zijdezacht pakket
Ben je het liefhebben verleerd
Of is dit enkel een façade
Een verziekte wanvertoning
Die jou werkelijkheid moet verhullen
28-04-04
Reacties op dit gedicht
| bevertje: | Dinsdag, mei 04, 2004 07:47 |
| Heel mooi geschreven.. Veel sterkte.. Liefs, naomi |
|
| Carama Chad: | Woensdag, april 28, 2004 00:23 |
| maskerade met gevallen pluimen... misschien beter zo, als je valt, val dan zacht... (op de pluimen dan) al goed datje het ziet ^__^ |
|
| christina: | Woensdag, april 28, 2004 00:22 |
| hmmmm heel duidelijk gegeschreven knuffie he en slaap lekker je mamsje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2004 | ||
| Thema's: | ||