vlagen van mist hangen in mijn hoofd
zie de herinneringen oorlog voeren
zittend op een stoel, totaal verdoofd
ik kan mijn lichaam niet meer verroeren
tranen vol ongeloof en verdriet
zo kán het niet gebeurd zijn
maar een leugen is het blijkbaar ook niet
Deze herinneringen doen zo'n pijn
ik zou alles willen vergeten
verdwijnen voor altijd
gewoon echt níks meer weten
vlagen van mist, niet tot mijn spijt
Met dank aan: Boudaatje, druppeltje, Mierke en Spirit