Druppels vallen
tergend traag
en mijn hoofd voelt als leeggeblazen
terwijl ik denk aan die glazen bol
met sneeuwvlokjes die kwamen op bevel
ik hoefde maar met mijn hand te schudden
Niets lijkt zo lang geleden
als toen ik nog niet wist
dat jij het was
en niet Slechtweervandaag
die dat stuk uit die afgrijselijke raap hapte
gewoon om mij te doen lachen
En ik lachte, jawel
ik schaterlachte
en zette flink mijn schoen
tot aan de rand gevuld
verborg m’n laatste zakdoek
onder mijn brief
met kleine meisjeswensen