Op zichzelf, elkaar afvuren
Proef het vuur van de roos.
De stilte van het zielsgebeuren.
Het water met haar kleuren.
De kiemkracht, weergaloos.
Laat een juichkreet horen
bij de spontaniteit van een kind.
Die het oorspronkelijke nog vind
in het nog maar pas geboren.
Wie gaat dat oorspronkelijke sturen
Ik verlang een hand die begeleidt.
Wie kan pure spontaniteit
op zichzelf, elkaar afvuren?
willemmien
will hanssen: | Zondag, mei 23, 2004 10:59 |
Heel byzonder dit gedicht, graag gelezen! Liefs, Will |
|
Danty.nl: | Zondag, mei 23, 2004 10:58 |
KINDSOLDATEN? | |
Jannie Hoogendam: | Zondag, mei 23, 2004 09:47 |
goedemorgen Willem, zeer mooi en heel bijzonder gedicht...begrijp alleen de laatste twee regels niet zo goed. Zal wel aan mij liggen liefs en xxxJannie |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, mei 23, 2004 09:20 |
Ja wie? Ik doe m'n best... X Annemieke |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2004 | ||
Thema's: |