morgen zal ik huilen zonder tranen
met een kroon op mijn zere hoofd
voel ik mijzelf als brandend ijs
‘n ijskoningin, van warmte beroofd
in leegte met niks vul ik mijn hart
met naar zeggen beruchte naaktheid
jouw woorden tilden niet te zwaar
nu ontnam je me eeuwige vrijheid
in duistere zinnen gelooft het niet
waar onze afstand dichterbij komt
langzaam strijkend door m’n haar
verwoest ik je brandende hand
besmeurd door geluk noch liefde
draaiend tot in de achtste hemel
eens te ver zonder de terugweg
dus morgen zal ík weer huilen..