De bomen langs de weg
De bomen langs de weg.
Het zijn de bomen langs de weg,
Ze lachen me toe.
Ieder met hun eigen woordje
ik kan ze verstaan weet niet hoe.
Je rijdt 100, daar waar je 80 mag,
En hoopt dat je de bocht zult missen.
Vrienden, familie en kennissen zullen,
Om dit tragisch voorval blijven gissen.
Het wat ik ze niet vertel,
Staat geschreven in mijn hoofd.
Ik wacht wel, tot dat ik de boom treft.
Die mij de eeuwige rust belooft.
Reacties op dit gedicht
| Hermans Dirk: | Vrijdag, juni 04, 2004 08:45 |
| hé wonder mooi hier zit een mooi achtergrond in mooi neergezet |
|
| Supermuis.: | Vrijdag, juni 04, 2004 08:21 |
| Héla, en die boom dan.... Veeg die spinnenwebben uit je hoofd, ga terug langs die bomen en geniet van hun schoonheid... Leven is veel te mooi... problemen? gewoon oplossen. Knuffel Supermuis. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: laartjem | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||