Een smaak van honing
Wentel van hitte, draal,
in het vergeefse van een slaap
Zwoele nacht, bijna gestorven, en ik gedij
in 't vlinderen van een droom
Mijn handen liggen ver voorbij
de toetsen van ons minnespel
als zon klimt aan de horizon
en geeft de nacht weer kleur
Dauw toont zijn druppels, ochtendkou
verdrijft ons vrijengeur
en 't schaduwspel van lijven
Getover in een waaier licht
De lakens die in nacht gestrikt
en 't kluwen eerst gevangen,
liggen vormloos op een hoop geschikt
De smaak van honing in mijn mond
laat rillen mij, weer liefkozen jouw bloem
in hunkering naar jouw lijf; en ik verlang
het horen van een kreunend smachten,
opwindend als een liefdeszang
dat schalks begeleidt de passiedaad
van nu, niet die, die in herinnering verloren
Jij lest mijn dorst, en ik de jouwe
in ons duel der zinnen, en ik sta op
en kus de dag die eerst in jou geboren.
**********
sunset 12-06-2004
**********