De wind doet de stof waaien.
Herinneringen vliegen weg.
Om een rondje om de aarde te draaien.
Nu zodra ik het zeg.
Maar in mijn hoofd horen ze thuis.
Net zoals de liefde in mijn hart.
Gevoelens diep in de kluis.
Verborgen en opslot.
Na het rondje om de aarde.
Komen zij weer terug bij mij.
Vol gezogen met herinneringen vol waarden.
En weer doet het me pijn.
Ik kan je maar niet vergeten.
Alles wat er is geweest.
Maar van alles wat er is.
Mis ik jou nog het meest!
Auteur: laartjem | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 juni 2004 | ||
Thema's: |