misterieus ben je vertrokken naar het noorden licht
dat geld ook voor de schemerlamp die gooi ik weg
daarin weerschijnt steeds je gezicht
je liet een brief achter met daarop ik ben voorgoed vertrokken maar ik maak hem pas over als ik me wanhopig verveel.wie weet vrolijkt het me weerop
je nam je kleding mee gelukkig hoef ik ze nu niet meer te verbranden.en de koffiekan heb ik kapot gegooid
want er zitten vlekkern op van je vette handen
de stoel waarop je zat heb ik aan mn buurvrouw gegeven
maar nu staat hij op straat
ze heeft je vuile onderbroeken ondekt in de binnenvoering
ik schitter steeds weer in mijn ogen aan de gedachten van de zin op de brief
lieve sgat als je weg wil ga je maar ik kan er niet van huilen als ik denk je nooit meer te zien
dat mijn broertje koorts heeft maak ik me drukker om
bovendien.
als je denkt het bij een ander beter te hebben moet je snel gaan,al is het me moeilijk voor te stellen een andere man geintreseerd in je blijkt te zijn
ik bedoel je bent lui ziet er niet uit je gedraagd je als een verwent zwijn,je zal wel over me roddelen bij een gehandicapte zonder benen je verdient zo'n man
maar zo gauw hij ziet wie je werkelijk bent
probeerd hij tegen beter weten in ook de benen te nemen
oke nu ben ik wel klaar nog een last kiss
wou je wel even vertellen dat ik je absoluut niet mis