zaailingen uit onze schoot
strooi ik zand
in ogen die graag kijken
laat ik te veel blijken
dat de blauwe korenbloem
zich eenzaam voelt in het groen
vervluchtigd is het zaad
waaruit ik wortel schoot
de ouderplant is dood
zaailingen uit onze schoot
ontwikkelen hun eigen loot
soms woeker ik
als onkruid tussen rozen
belemmer nooit hun groei
bewonder slechts de
kleuren die ze kozen
kruip verder langs
de borders van het leven
de wilde tuin is mijn domein
verstik geen planten die daar groeien
wil enkel samen met ze bloeien
wil melker
27/06/2004
arie: | Maandag, juni 28, 2004 15:45 |
Beeldend en O zo treffend Wil Dit is 'leven'op z'n mooist Liefs, Arie |
|
*Shanti*: | Zondag, juni 27, 2004 19:28 |
Wij hebben helaas geen "zaailingen", maar wel nichtjes en neefjes, dat is ook leuk.... Liefs, namasté, Shanti |
|
MayadeBij: | Zondag, juni 27, 2004 18:10 |
zaailingen die hun kamers moeten opruimen en huiswerk moeten maken? Fijne zondag voor je, big kiss! | |
Roger Bamps: | Zondag, juni 27, 2004 10:03 |
Woorden strelen mijn zinnen. Dit gedicht laat mijn nieuwe morgen heerlijk beginnen. Prachtig gedicht!!! Groetjes, Roger. |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 27 juni 2004 | ||
Thema's: |