Tranen zo breekbaar als glas
Vallen uiteenspattend op de grond
Overal liggen scherven
Niemand die ze ooit vond
Tranen zo koud als ijs
Bevroren op mijn wangen
Langzaam beginnen ze te smelten
Niemand die ze ooit op wilde vangen
Tranen zo scherp als een mes
Van pijn al neer geknielt
Diepe wonden achter gelaten
Niemand die ze ooit tegen hield
Tranen zo helder als diamandjes
Maar toch zo vol van verdriet
Licht deed ze doen glinsteren
Is er dan helemaal niemand die ze ziet??
Tranen zo rood als bloed
Een grote plas duidelijk zichtbaar
De hoop volledig opgegeven
Want jullie stonden erbij en keken ernaar...
White Nightmare: | Dinsdag, augustus 03, 2004 21:16 |
kreeg er tranen in m'n ogen van :'( herkenbaar, wel een beetje... sterkte |
|
valerie bardyn: | Zaterdag, juli 17, 2004 22:22 |
Het doet me echt wel ff slikken xXx angel |
|
Hermans Dirk: | Zaterdag, juli 17, 2004 18:52 |
zeer mooi gedicht maar heel verdrietig goed verwoordt |
|
Sukkie: | Zaterdag, juli 17, 2004 16:00 |
heel verdrietig gedichtje ja..maar mooi verwoord! | |
Fading Away: | Zaterdag, juli 17, 2004 15:45 |
Mooi, maar zo verdrietig.. Heel veel sterkte, meisje.. Liefs, |
|
jij: | Zaterdag, juli 17, 2004 15:18 |
*Wow..* Echt super mooi!!! Kheb er geen woorden voor.. Srry! - KuSs - |
|
Auteur: Emotions | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 juli 2004 | ||
Thema's: |