Zo ontwaakte het kind
in de morgen als een jonge vogel,
ver boven de zwaartekracht van indrukken
die zijn kleine gestalte omgroeiden.
Met geestkrachtige slagen
hervond hij het ooit bezongen geluk:
in een eenzelvige stilte
boven zeven continenten
het wonderlijk scheppend geweld van rust.
Vastberaden liep de man
een nieuwe oase in, zijn impressie
gestempeld in het zand, achterlatend.
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 29 juli 2004 | ||
Thema's: |