Yvette.
Jaren waren we beste vriendjes,
en af en toe wat meer.
Je was altijd een goedlachse jongedame,
en ik voor jou een zotte beer.
We studeerden vaak samen,
het was soms heel zwaar.
Maar we hielpen elkaar waar we konden,
het hoorde zo te zijn blijkbaar.
Het derde jaar werd wat moeilijker,
je raakte net niet door de eerste zit.
Je wereld viel eventjes in mekaar,
maar jij had verdomme pit.
We vochten samen drie maanden lang,
Het resultaat mocht er zijn.
Een glansrijke tweede zit,
weer één en al zonneschijn.
Toch kwam er geen vervolg meer,
En wat me sedert die morgen altijd bijblijven zal,
Die piepende remmen,
die droge knal.
*Voor Yvette, studiemaatje uit lang vervlogen tijden*
margot: | Donderdag, augustus 12, 2004 02:44 |
weet ff niet wat zeggen..draag je voor altijd mee in je hart...aangrijpend mooie eric liefs,margot |
|
*** Lanaatje37***: | Woensdag, augustus 11, 2004 20:22 |
ff"*stil* liefs, LIa |
|
bieke: | Woensdag, augustus 11, 2004 18:58 |
Stil gelezen Bieke, |
|
Rimjam: | Woensdag, augustus 11, 2004 16:57 |
Een zwaar gedicht, maar prachtig verwoord Gr. Miriam |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2004 | ||
Thema's: |