schimmen van het verleden
flitsen samen met donderslagen
door het heden
weerloos geef jij je over
aan beelden en geuren van toen
toen geluk nog zo gewoon leek
niet wetend wat duisternis is
geen idee wat er loerde
toen een steen op het witte zandpad
je levenspad werd gelegd
geen idee van angsten die schuilden
als een hand weifelend
een voorhoofd wreef
met de hoop dat de steen
nimmer zou worden gelicht
christa
melissa18: | Vrijdag, augustus 13, 2004 21:51 |
heey , heel mooi geschreven ik wordt er weer stil van sorry voor me late en weinige reacties maar ik ben 3 weken weggeweest heb je me vorige mail ontvanegn??? hou van jou knuffffffff |
|
Boudaatje: | Vrijdag, augustus 13, 2004 20:30 |
ah dat is het hé, die deur naar het verleden, die wat geroest is en daardoor wat openblijft... goed neergezet! knuffel |
|
~*Woepiej*~: | Vrijdag, augustus 13, 2004 12:10 |
jeetje.. Ik vind het mooi neergezet hoor.. goeie morgen trouwes =) | |
michris: | Vrijdag, augustus 13, 2004 01:37 |
Wil ik nog terug naar toen? Toen er nog geen beelden waren, stemmen of flitsende herinneringen. Of is het beter in het nu te leven? Ik weet het niet....wie wel?? slaap zacht... michris |
|
Hermans Dirk: | Vrijdag, augustus 13, 2004 00:42 |
mooi | |
Raira: | Vrijdag, augustus 13, 2004 00:13 |
erg mooi en vanuit het hart geschreven, een gedicht die raakt liefs raira |
|
maria : | Vrijdag, augustus 13, 2004 00:09 |
.....stil.... ademloos gelezen zo mooi geschreven liefs en knuffie van je zussie |
|
|~Scatterbrain~|: | Vrijdag, augustus 13, 2004 00:07 |
hmmm smooi greetz arne |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 augustus 2004 | ||
Thema's: |