Onze buurvouw met haar ‘kind’
In haar moeders tuin
te bakken’ een taartje.
Voor een jaar of drie geleden
gaf ze haar visitekaartje.
Een jonge meid van dertig.
Dacht: ze heeft er wat op de loop
Ze heeft vast een kronkel.
Die moet in de voorverkoop
Ze bezoekt haar moeder vaak.
Glinsterende ogen, een stralende lach.
Ik spreek haar vaak.
Ben gaan houden van ‘ haar gedrag.’
Zij in het zand met een emmertje.
We hebben het er dikwijls over, uitgebreid.
Plagen elkaar over en weer.
Zij, die universitair is opgeleid.
Ik leer zoveel van haar.
Ze zegt: ‘zet je gevoelens niet in een gevang.’
Mag ik even kind te zijn?
Voor wie ben jij bang?
We hebben afgesproken:
- wat kan het schelen
ik verheug me erop -
‘ om eerdaags samen in het zand te spelen. ’
willem
shelob: | Maandag, augustus 23, 2004 23:22 |
Prachtig, doen hoor Willem, samen scheppen in het zand, is samen scheppen aan een band, enne die zeef thuis laten! | |
*** Lanaatje38***: | Maandag, augustus 23, 2004 22:06 |
zandgebakjes bakken... grinn Liefs, Lia |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2004 | ||
Thema's: |