Kijk eens!
Kijk eens
naar mijn hand....
vol diepe rimpels
en wat groeven.
De aderen
wandelen
door de spieren,
ik kijk
en zie,
een oude hand,
ik herken,
de hand
van mijn moeder,
die vond ik toen..
zo oud,
en nu...
is het de mijne.
Maar...
het lijkt..
dezelfde.
Ik lach
en herinner me
dat mijn dochter zei;
Je hebt dezelfde handen als oma.
Nu kijk ik ,
en ik zie haar handen,
in de van mij.
nienk: | Maandag, september 13, 2004 21:33 |
prachtig gedicht..heeft zo iets, liefdevols xx nienke |
|
Miss Rolzoen: | Maandag, september 13, 2004 19:41 |
Wat prachtig, je moeder terug vinden in jezelf! Liefs |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2004 | ||
Thema's: |