Daarnet kreeg ik een knipoog,
van mijn vriendje in de maan.
Het leek alsof hij naar me wuifde,
ik keek hem vragend aan.
Hij maakte zich klaar voor de nacht,
vulde al zijn emmertje zand.
Toen sprong hij in zijn elfenkoets,
en begon zijn toch over het land.
Van in het verre oosten,
komt hij langzaam weer naar hier.
Ook vandaag laat ik voor hem,
mijn slaapkamerraam op een kier.
principessa: | Dinsdag, september 14, 2004 20:39 |
lief... echt iets dat ik zou lezen net voor het slapengaan, zodat ik mooi kan dromen | |
Raira: | Maandag, september 13, 2004 22:09 |
en stuur je daarna door naar mij? hij heeft me al een paar nachten overgeslagen mooi gedicht liefs raira |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2004 | ||
Thema's: |