heb ik je wat misdaan?
de woorden van een dronken persoon,
hij meent wat hij zegt,
maar zegt het verkeerd,
hij verteld het,
zoals hij het wil,
maar niet op de manier,
zoals de andere het hoort,
hij stottert,
vergeet woorden,
lacht met wat hij ziet,
lacht met iedereen,
hij houdt van iedereen,
van top tot teen,
leeft in een fantasie,
om zich heen,
ze is de ware,
helemaal voor hem,
hij durft alleen,
het haar niet te zeggen,
daar staat de ander,
al achter m'n rug,
op haar te wachten,
om z'n slag te slagen,
nooit zie ik haar terug,
ze verdient veel beter,
veel beter dan mij,
allemaal voor haar,
zoals ze doet,
is zoveel beter,
het is goed,
dat is zeker,
ik hou van haar,
maar ik weet niet,
of zij van mij houd,
echt niet!
ik weet niets meer,
ben boos op iedereen,
haat tegenover m'n beste vriend,
omdat ik van haar hou,
zeg tegen iedereen,
dat ik hen graag zie,
en vooral,
zij,
ik zit hier zo dronken,
ik lig hier bijna plat,
het is niet normaal,
met dit speciaal verhaal,
over mijn liefde,
tegenover haar,
die ik niet durf te zeggen,
dat ik van haar hou,
ik ben zooo dronken!
weet niet meer wat te doen,
pijn in m'n oren,
ben een oen!
ik wil me excuseren,
tegenover wie ik kwaad ben,
ik zit vol miserie,
die ik niet durfde te zeggen,
ik leef in een wereld,
m'n eigen wereld,
die jullie zelfs nooit,
half zullen kennen,
waar bloemen,
bomen en planten,
prachtig groeien,
zoals ik het zie,
zooooo prachtig!
zal het nooit komen,
ik wil liefde,
in m'n dromen,
ik hou van je,
sorry tot m'n spijt,
ik wil je,
nooit meer kwijt!
*dit slaagt maar op 1ding, ik hou van haar en van m'n vrienden (ik heb dit gisteren geschreven terwijl ik zat was en dit is er dus uit voort gekomen), ik zie veel dingen in dit gedicht, het slaagt op niet veel als een ander het leest volgens mij*