Een huis is geen thuis
Je zegt wat je zegt
Je doet wat je doet
Je voelt wat je voelt
Je bent wat je bent
Maar wordt dit ook (h)erkent?
Wat je bent
Waar je bent
Is wat je herkent
En de ander erkent
(H)erkenning geeft het vertrouwen
Om gezamenlijk te bouwen
Aan een thuis om van te houden
Thuis is niets in wezen
Zonder gezamenlijke ervaring in deze
Reacties op dit gedicht
| flashlight: | Zondag, september 19, 2004 13:47 |
| wat een prachtige reactie pluisje! ... heb je dat bewust gedaan, of spontaan/intuïtief? Je ilustreerd nl precies het zelfde plaatje als mn gedicht! |
|
| pluisje: | Zondag, september 19, 2004 12:35 |
| ik ken een jongen van vroeger, opvanghuizen kennen we allebei ,ik herken hem natuurlijk wel juist hem en volgens mij is hij hier ook weleens |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flashlight | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2004 | ||
| Thema's: | ||