in het zomerse verduren
meeuwen schaduwen
in rust een argusoog
zwart-wit en dertig
centimeter hoog
soms schreeuwen ze
klagen de hitte aan
zwijgen dan onaangedaan
in het zomerse verduren
ze draaien langzaam
met de zonstand mee
talen niet naar zee weten
dat de mier gaat vliegen
ze wieken op thermiek
de snavels snappend
in hun jagend jacht naar
de insecten happend
de dag is weer gebeurd
als nacht de schemer kleurt
mier en meeuw dalen voldaan
in een éénparig samengaan
wil melker
26/09/2004
*anneke*: | Zondag, september 26, 2004 20:58 |
Gewoon prachtig! Liefs, namasté, An |
|
Fri..: | Zondag, september 26, 2004 14:07 |
weer schitterend geschreven wil, ik kan het bijna zien =) Het zomerse gevoel is bij jou in ieder geval nog niet weg.. Liefs, Fri.. |
|
Diane: | Zondag, september 26, 2004 10:09 |
Samen alle facetten van het leven bewandelen prachtig. Liefs Diane | |
waterval: | Zondag, september 26, 2004 10:09 |
met jouw woorden bracht je vanmorgen de zee héél dichtbij..,.... liefs,.... van waterval~~~ |
|
Paul de Bruyn: | Zondag, september 26, 2004 09:34 |
En samen leefden ze in harmonie, beeldend gedicht Wil... ik heb genoten.... Hele fijne dag gewenst liefs Paul |
|
*Lia *: | Zondag, september 26, 2004 08:29 |
flying higher and higher.. dat is het liedje wat zomaar in mij opkomt na het lezen van jou dicht... wederom een pracht dicht over onze gevleugelde dieren.. liefs, LIa |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 26 september 2004 | ||
Thema's: |