Kwam alléén te staan
Je bent nu van de boom gevallen
Je was de tak die de storm niet zag
Sappen niet laten doorstromen
Groef onnadenkend je eigen graf
Dacht dat alle water voor jou was
Rottend hout is broos en breekbaar
Je kunt niet alle water opnemen
Maar jij zag geen gevaar
De storm laat gezonde taken buigen
Als ze volop in het leven staan
Denkend aan verleden en aan toekomst
Jij starre tak, kwam alleen te staan
Stram tegen elke wind krampachtig leven
Je brak jezelf, de storm had je door
In die lege plek is het nu weldadig ademhalen
Kunnen anderen groeien, gaan ervoor
Stil is het in mij, er is geen triomf
Ik heb naast je geleefd, het mocht niet baten
Te behoeden voor stormen
Maar jij koos ervoor jezelf te verlaten
willem
***Zij***: | Dinsdag, oktober 05, 2004 21:40 |
Willem willem, zoals jij dichten man.... Kus! |
|
Bieke: | Maandag, oktober 04, 2004 23:00 |
Diepgang heeft hij zeker, mooi geschreven Willem Liefs Bieke, |
|
*Lia *: | Maandag, oktober 04, 2004 23:00 |
heel erg mooi...schitterend.. doe het jou niet na.. liefs, Lia |
|
Elze Schollema: | Maandag, oktober 04, 2004 21:10 |
heel diep,mooi geschreven gr,,elze,, |
|