Een beetje te veel licht voor een dag als deze
zo verstild en dromerig, valt over de raamblinden
naar binnen, waarenof ik zit te bedenken
of dit dan een speciale dag zou zijn....
Ik schrijf een gedicht, over een man die wakker
wordt enkel als tie langs zijn vrouw in slaap valt
Ik neem er afscheit van en weet even met mijn
hoofd geen raad, waar toef ik weeral vanaf nu?
Studio Brussel brult zo nu en dan berichten
vingers zoeken boven het bord naar dingen
die het hart mij laten praten, de zinnen van
mijn geest; Nee, het is vandaag geen speciale
dag geweest.
Geen overeenzame die trillend opvult
geen overvreugdevolle naar intense ingeving
gewoon een boel stil licht dat op dingen valt
dingen als mij en van vingers die het minnen.
06'10'04