Oud gebouw
ijzer doorboort haar betonnen huid
verval afgedwongen door de tijd
Oude vrouw
gebogen onder de druk van het leven
niets wordt ontzien
niets heeft de eeuwigheid
~~
een oud schip
half gezonken, olie zijpeld het water in
als laatste druppels bloed van haar leven
ooit een statig drijvend hotel
nu alleen maar roest
roest op haar verschrompeld vel
~~
niets houd de tijd tegen
alles vernietigend eist hij zijn tol
langzaam baant hij zich een weg
steeds opzoek naar verval
alleen hij is oneindig
alleen hij is degene die terug komen zal
~~
oude boeken
geesten uit hun tijd
vertellen verhalen van triomfen
geschreven op papier over macht en strijd
maar de tijd loopt sneller
hij houd ons makkelijk bij
hij is onvermoeibaar
en straks komt hij voor mij