mensen van tegenwoordig
ze zijn allemaal oppervlakkig
baseren zich op uiterlijk ras
huidskleur en rijkdom
innerlijke schoonheid wordt vergeten
ze luisteren niet naar eigen gevoel
luisteren alleen naar anderen
schoonheid roem en faam is hun leven
ze zijn hard en egoïstisch
denken alleen aan eigen profeit
ze zijn te vergelijken met rotte appels
maar tussen die vele rotte appels
zitten er ook enkele mooie appels
maar zo oppervlakkig als ze allemaal zijn
zijn die mooie appels niet meer zichtbaar
ze leven in een donker hoekje
waar ze zich telkens willen bewijzen dat ze anders zijn
ze willen laten zien dat het innerlijke
nog steeds het aller belangrijkste is
maar doordat ze in minderheid zijn
word er niet omgekeken naar hen
en naar hunzelf te kijken
daar zijn de mensen van tegenwoordig veel te zwak voor
zoeken de fout en oorzaak altijd bij anderen
terwijl de wereld er beter zou uitzien
als de mens eens zou beginnen met hun eigen te verbeteren
in plaats van altijd anderen te willen veranderen
maar ikzelf moet toegeven dat
ik vaak ook oppervlakkig ben
dat ik vaak oordeel op foute gebieden
dat onderscheid me niet van de rest,van alle anderen
maar het feit dat ik het inzie en erken
maakt me misschien toch net iets anders dan de rest
en de tijd brengt meestal wijsheid
dus zal ik na verloop van tijd
iets aan mijn oppervlakkig inzicht kunnen doen
het spijt me dat ik soms net als de rest ben
maar ik zal er zeker iets aandoen
men zou zich gewoon eens moeten openstellen
voor nieuwe dingen voor andere cultuur,ander ras
gelukkig hebben wij de mensheid nog veel tijd
om van onze fouten te kunnen leren
de minderheid de mooie appels zullen
na verloop van tijd wel inzicht en juist handelen brengen
het is dat wat mij op moment nog overtuigd
dat er ergens nog goede mensen zitten
het ligt aan jezelf om die mensen te aanvaarden