Steeds weer nieuw leven
Elk vallend blad
zingt reeds een lied
van nieuwe lente
En ik geniet
van het oranje, bruin
en ritsel door ‘t tapijt
van dood loof van de bomen
Ik zie het voorjaar sluipen
wijl winter nog moet komen
met sneeuw en ijs
In de nog grauwe grond
ontknoppen steels de bollen
Een kleurtapijt dat zich naar boven spoed
Ik weet niet hoe ik mij moet houden
met al dit leven, maar ’t voelt goed
De grijze wolken jagen zich
met regensluiers die mij natten,
benemen mij mijn vergezicht
Ik kan nog immer niet bevatten
dat na de dood het leven komt
**********
sunset 25-10-2004
**********