Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Eindelijk
Nooit van te vooren...
heb je iets van je laten horen.
Ineens stond je daar...
we zijn naar elkaar toe gegaan.
Plotseling hielden we elkaar vast...
Ik trilde op me benen...
we wisten niet wat we deden.
Eindelijk weer in mijn armen...
eindelijk weer bij mij...
De nachten gingen voorbij...
zonder te slapen...
we zaten alleen maar te praten.
Ik heb het nooit durven hopen...
maar het liep zoals het moest lopen.
Eindelijk weer samen...
eindelijk voor altijd...
-XXX-
Reacties op dit gedicht
ilona hennevelt vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
ilona hennevelt
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
20 juni 2001
Thema's:
[Geluk]