Een nachtelijk gedicht
wie kan me zeggen ,
dat ik toch gelukkig ben
met al mij éénzaamheid
heb geen verlangens meer
ben uitgeblust,gelaten
ben voor ieder daar geweest
maar elk heeft mij verlaten
kort geleden,noem hem nu al vriend
kom ik tegen op een plek van verstoppen
zelfde angsten,zelfde jeugd,
vol van tatoeage's,groot mens
wijsheden in pacht
waar de pschychen wat van kunnen leren
heb mijzelf ontmoet in een ander persoon
of was het die spiegel ,vastgehouden door God
''k weet nu wat ik wil ,
zorgen voor een thuis
voor mensen van mijn soort
'k ga er morgen al aan werken
hulpverlener psych
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, oktober 26, 2004 15:06 |
Ik zou eerst maar aan me zelf denken,maar mooi neergezet. moin mooin arie |
|
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, oktober 26, 2004 15:06 |
Ik zou eerst maar aan me zelf denken,maar mooi neergezet. moin mooin arie |
|
Raira: | Dinsdag, oktober 26, 2004 10:37 |
Je zag dus inderdaad God in zijn vermomming zoals iedereen Hem tegen komt alles in het leven is de weerspiegeling van Hem en jezelf alles is één dus alles wij in Gods manier van zich vertolke erg mooi weer je gedicht, en een nadenker weer over hoe het leven in elkaar steekt dank je liefs raira |
|
will hanssen: | Dinsdag, oktober 26, 2004 10:33 |
Mooi geschreven, Bedenk dat jijzélf de aller belangrijkste persoon in jouw leven bent. Liefs, Will |
|
KimErens: | Dinsdag, oktober 26, 2004 10:21 |
Probeer jezelf ook wakker te schudden. Je krijgt het vast wel weer terug hoor. Mooi gedicht! Liefs, Kim |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Dinsdag, oktober 26, 2004 07:36 |
heey mooi lieverd een mooi streven toch. en ach psychiaters kunnen sowieso nog een hoop bij leren.. het gaat niet alleen om wat in de theorie staat die ze hebben moeten leren.. want elk mens is weer anders liefs en xxx glitter |
|
Lieverdje: | Dinsdag, oktober 26, 2004 02:41 |
Prachtig... Maar vergeet jezelf zeker niet... Jij bent het ook waard om voor te vechten... Liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 26 oktober 2004 | ||
Thema's: |