***
beklemmend
jouw hand
omklemd onzichtbaar
als een wurgkoord
mijn leven
je laat me geen keus
dit wil ik niet
laat me vrij
het touw losgetornd
gevoel van vrij zijn
stilte hoorbaar
woordeloos
zonder afscheid nemen
wandel ik je leven uit
vrij
***
Lia, 1 november 2004
Camaris: | Maandag, november 01, 2004 12:50 |
Het is triest als alleen zijn soms prettiger is dan samenzijn, maar in sommige gevallen is dat zo. Weer mooi beschreven, Lia!!! Groeten Camaris |
|
Peter van der Linden: | Maandag, november 01, 2004 11:15 |
Oh, dit is fictie. Ik dacht al! Liefs, Peter. |
|
sunset: | Maandag, november 01, 2004 08:59 |
Er is geen leven in 'onvrijheid'. Enkel in vrijheid. Maar er is geen vrijheid zonder grenzen. Heel mooi herkenbaar verwoord. Liefs / sunset |
|
Lieverdje: | Maandag, november 01, 2004 07:38 |
Fictie... Maar weer zeer schitterend door jou neergezet... Liefs |
|
wijnand.: | Maandag, november 01, 2004 07:16 |
mooi | |
Luijkx: | Maandag, november 01, 2004 07:05 |
Ben er even stil van! Gelukkig is het fictie, maar voor sommigen zal dit zeker heel herkenbaar zijn! Vooral je eerste strofe spreekt me erg aan! Liefs, |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 01 november 2004 | ||
Thema's: |