Loop rond gedachteloos
niet weten waar beginnen
ogen droevig op niets gericht
liefs zou je willen huilen
maar je wil het aan niemand uiten
het lijkt alsof de sterren niet meer schijnen
en de maan wil verdwijnen
woorden verdrong je
gebroken in je mond
dan vloeit er een traan
het pad des leven is
soms moeilijk te begaan.
de nifter: | Woensdag, november 10, 2004 08:55 |
ja... da's waar... maar het kan ook ineens op een hele mooie open plek uitkomen.... | |
will hanssen: | Dinsdag, november 09, 2004 07:54 |
Ik weet het Bieke....Heel mooi verwoord. Liefs, Will |
|
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, november 09, 2004 07:40 |
Een heel mooi gedicht. moin moin arie |
|
Godvader: | Dinsdag, november 09, 2004 02:56 |
hoe waar zijn jou woorden wel niet...kben nu vervuld met twijfels...mooi gedicht...effectief liefs... |
|
erje: | Dinsdag, november 09, 2004 02:01 |
toch is het beter om je wel te uiten dan is het bespeekbaar en ogen openhouden om naar de sterren te kijken liefs erje | |
christina: | Dinsdag, november 09, 2004 00:46 |
ja meid soms zo moeilijk en vol obstakels knuffie he |
|
Godvader: | Dinsdag, november 09, 2004 00:39 |
zo mooi omschreven... liefs... |
|
Paulina: | Dinsdag, november 09, 2004 00:30 |
Heel herkenbaar.. Maar elk moeilijk begaanbaar pad is een uitdaging.. Uitdaging hoe je het kan oplossen Voordeel Je word alsmaar sterker |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, november 09, 2004 00:27 |
Zo is het leven. Mooi geschreven. Liefs, Peter. |
|
maria : | Dinsdag, november 09, 2004 00:25 |
....stil .....zo herkenbaar invoelbaar geschreven bewonderend gelezen troostknuffie en liefs, maria |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2004 | ||
Thema's: |