verblind me niet
je sloot mijn ogen
met je blik
je handen hebben
ook mijn lijf gestolen.
zeg me
wie ben ik
ik sloot me op
in torens van jouw liefde
de luiken dicht
ik holde trappen als
het jouw beliefde
waar bleef ik
ik wil weer zien
genieten van een ander
verblind me niet
zorg dat je verandert
ik ben je speeltje niet
niet ik
wil melker
10/11/2004
sunset: | Woensdag, november 10, 2004 15:00 |
Ik lees je nog steeds met het volste genoegen. Maar reageren van mij is toch voor jou geen must hé ;=). Liefs / sunset |
|
Freaky Poet: | Woensdag, november 10, 2004 09:31 |
heel goed! | |
Diane: | Woensdag, november 10, 2004 07:29 |
Heel duidelijk, niemand is het speeltje van een ander. Ieder leeft zijn eigen leven. Maakt zijn beslissingen zelf. Alleen vergt het soms moed en vertrouwen in jezelf. Liefs Diane | |
Paul de Bruyn: | Woensdag, november 10, 2004 07:26 |
Mooi einde, krachtig gedichtje fijne dag Wil liefs Paul |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2004 | ||
Thema's: |