Het leven alleen,
het beviel me zeer goed.
Tot ik werd aangetrokken,
door die lieve snoet.
Je bent door God 'himself',
naar mij toe gezonden.
We voelen ons onlosmakelijk,
met mekaar verbonden.
Gevoelens waarvan ik dacht,
ze nooit meer te zullen kennen.
Zoals het immens fijne gevoel,
mekaar te kunen verwennen.
Diep in je ogen kijken,
en daarachter de zon ontwaren.
Vlindertjes voelen in mijn buik,
en ze in mijn hart bewaren.
Jij bent een tubetje,
alleshelende zalf.
Ik besef elke dag opnieuw,
zonder "jou", ben ik maar "half".
la mama: | Donderdag, november 18, 2004 14:37 |
heerlijk dit te lezen eric,ga er voor!!!!samen delen,helen...;-) liefs |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2004 | ||
Thema's: |