Met sluimerende angst
wacht ik de dag af
Dat de beademingsapparatuur van jouw bestaan
ophoudt met functioneren
En een grote leegte achterlaat
In de wereld
die jou liefheeft
Terminale duisternis
omringt jouw tere ziel
Sinds pijn jouw beste
-en meest betrouwbare-
vriend geworden is
Waar jij de zoektocht naar Liefde staakte
gaf het lot jou nog een kans
En stuurde jou een Engel
om jouw verleden een plaats te geven
En jouw heden
-en eventuele toekomst-
mee te delen
Met haar positieve licht
zal zij over donkere plekken schijnen
En de kracht die door haar aderen stroomt
zal ook de jouwe worden
Zolang jij de deuren van jouw hart
op een kier laat staan