Onheilspellende rust
wereld stop jij nooit met draaien
ik kan niet volgen, je lijkt wel dol
van al die rondjes, net een tol
ik sla op hol van al dat paaien
troost langs wangen noemt men aaien
is zacht beroeren met mijn pol
mijn gemoed geraakt boordenvol
van droefenis die uit wil waaien
geef me tijd om even stil te staan
m’n innerlijke mens weer op te warmen
te kijken naar de volle maan
de sterren smeken om erbarmen
en luchtig slapen te kunnen gaan
Erna
Erna Muermans: | Woensdag, november 24, 2004 17:42 |
Onheilspellende rust wereld stop jij nooit met draaien ik kan niet volgen, je lijkt wel dol van al die rondjes, net een tol ik sla op hol van al dat paaien troost langs wangen noemt men aaien is zacht beroeren met mijn pol mijn gemoed raakt boordevol van droefenis die uit wil waaien geef me tijd om even stil te staan m’n innerlijke mens weer op te warmen te kijken naar de volle maan tot sterren smeken om erbarmen o |
|
PeterdB: | Zondag, november 21, 2004 22:15 |
Een werkelijk schitterend sonnet Erna. Dit is toch een sonnet he, al heeft ie een regeltje minder. Fijn weer iets van te lezen. Ik zal snel je site weer eens bezoeken. | |
sunset: | Zondag, november 21, 2004 10:48 |
... Sluit jouw ogen en droom mij en liefde, warmte, mededogen En laat je eindelijk vrij Je bent je eigen rondjesmaker je eigen onrust, pijn, geluid je eigen 'harde noten' kraker zwijg nu, en zet jezelf op uit Het mag, het kan en niemand die zal straffen als jij je vrede neemt, jezelf eens eindelijk gaat verrassen. ... Liefs (en een warme knuffel) / sunset |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2004 | ||
Thema's: |