Jij was er voor me
al die tijd toen ik het moeilijk had
jou kon ik alles vertellen
jij was de gene die me niet vergat
het was moeilijk om er over te praten
dat heb je vast wel gemerkt
ik wou het s'avonds ook wel sms-en
maar ik weet dat je s'avonds werkt
ik krijg soms niet zo blij
ik zit dan even niet zo lekker in mijn vel
die ene maandag hebben we het erover gehad
ik dacht toen : ik kan het niet zie je wel
ik wou altijd achteraan staan
omdat ze daar niet zo goed kunnen zien wat ik doe
ik wil van die onzekerheid af
maar ik weet alleen niet hoe?
Nu moet ik vooraan staan
daar kan ik nu nog mee leven
maar als ze vroegen waar sta jij het liefst
dan was ik toch achterin gebleven