Gaan die ogen nog open?!...ik zít hier al drie kwartier
                                    wrijf me een sukkel...knípper van het licht.
                                    Níet die Bami moeten eten...vannacht rond drie
                                    sliep me als een Os...enkel in de buik gewicht.

                                    Maarendan dat gedoe met die lenzen!...
                                    die deed ik vannacht al vroeger uit
                                    Kanalen in verbinding...; ook mijn neus, irriteerde mij..
                                    en ik leegde hem, zonder gesnuit.

                                   Wezenloos gepulk daar.. en een puist heb ik ook
                                   rechts onder mijn lip...zo eigenlijk meteen ertegenaan
                                   zoeentje witsig-geel en met wel 4 millimeter aan hoofd
                                   dat die mij zo étterd met zijn spanning...

                                   't is zo'n dag... ik zit meer bezig te zijn met de dingetjes
                                   van mijn lijf... dan dat ik schrijven kan.
                                   Maar dat kan...die dagen zijn er ook, en nu duw ik hem uit
                                   in een wc-velletje-papier...en wrijvend
                                   door de ogen, sla ik ze even open en op...alsook 
                                   dit, zonder ritme, spook-gedicht.
                                   ('tis zo niks.)