Om nu maar meteen een dag de vreemste dag uit je leven te noemen
is niet echt iets voor mij maar het is me wel een dag, die vannacht al
begon, na 12 uur, die me uitermate blij stemt, en bevreemd, en ontdoet
van eerdere waarden, en weg neemt van hier, naar rijken best wel mooi.
Daarentegen is het amper iets... amper iets wezenlijks, blijvends of af te
noemen. Kan best zijn dat de dag van morgen weer, of de week van
volgende week weer gewoon de oude zijn, geheel anders natuurlijk maar
in de zin van vreemd te noemen, niet te lijstten als in de top zoveel, laat
staan, dat dat dan ook nog maar gedacht zou worden, op zich. Dus nuja,
wat te denken?... straks weer slapen en nu genieten...en hopen op een
goed eind...een roetsj zonder dumpen...een kus van een vrouw.'Wat Thei?
wat zeg je nou?!'... 'De kus van een vrouw.........'.
Eikel, die kussen niet door computers heen...die muziseren enkel in droom
geloof.... 'Bék, Theo.'
Ja, ik ben al stil.