Zeepbel
Het voelt als een zeepbel
doordrenkt met liefdevolle zuurstof
sprankelende kleurtjes
waarin violet weerkaatst in de soppige zeep massa.
Een spectrum van alles wat liefde is
In een wonderlijke wereld.
Maar ach, alles is zo fragiel,
zo teer.... zo onevenwichtig
Het is een zeepbel
Met ons zwevende tussen alle moleculen
Alles wat we verlangen
Alles wat het is.
De grens overgaan zal alles
uiteen doen spatten
Een beweging buiten de bel
en alles gaat op in sop.
Toch zou ik zou graag alles beleven
De zeepbel hoger en hoger doen zweven.
Maar ach ik besef het is een illusie
Telkens weer is dat de conclusie
Toch zal de wind ons dragen naar hogere sferen en zullen de kleurtjes zich vermengen,
met alles wat om ons heen vibreert.