Ik zit te kijken naar mijn voet
dat maakt dat ik lachen moet.
Ik kan een kunstje, het stelt niet veel voor
maar ik geef het toch maar even door.
Als ik mijn tenen heen en weer beweeg
breng ik een hard gekraak teweeg.
Dat kan U natuurlijk geen donder schelen,
maar ik kan er zelfs een liedje mee spelen.
En hoe langer ik er naar blijf kijken
hoe komischer het gaat lijken.
Dat lachen doet me trouwens goed,
al is het om zo,n stomme voet.
Ik maakte er maar een gedichtje van
nu eens kijken of ik het met mijn handen ook kan.