onuitputtelijke kracht
de wolkeloze nacht
onttrekt de warmte van de dag aan de grond
en verwarmd nog een maal mijn lijf
tot de lucht zo koud is als het water aan mijn voeten
aan de andere kant van de wereld schijnt de zon
en verlicht de maan volledig
het gereflecteerde licht
plaveit op de golven
een pad naar het eiland
wat ogenschijnlijk te bereiken is
ineens ben ik niet meer zo ver van huis
en lijk het zo dichtbij
tot een wolk de golven het pad laat verzwelgen
en mijn droom uit mijn lijf wringt
en weg ebt in het zand
onderhuidse onrust
wringt door mijn lijf
verlammend en wurgend
vreet het zich en weg
en keert me binnenste buiten
en laat me kwetsbaar
achter
niets zo kwetsbaar en zacht als het hart
de bron waaruit een onuitputtelijke kracht ontspruit
zo´n kracht dat het liefde onsterfelijk maakt
voor elkaar, en voor het leven
en het hart spreekt
honderduit
en wijst de weg
zij is het zuiverste kompas