Treurend dweil ik tranen
van mijn wangen
op het puntje van mijn neus
weg is al mijn verlangen
weg is mijn verdriet
echt,
het leven
bestaat voor even niet.Iedere vorm van gevoel
is weg
je ziet me staan
maar meer ook niet
ik kijk je niet aan
en laat maar gaan
het is niets.Flirtend met de natuur
speel ik met gedachten
jouw gedachten
over hoe
in het leven te staan
je kijkt me aan
maar snapt het niet
je snapt mij niet.Ik hoor niet meer
dan donder en bliksem
want stilte
trekt mij niet meer
dat verlangen
is voorgoed vergaan
voorgoed.
Gonny: | Zaterdag, januari 15, 2005 11:32 |
Hoi hoi Jasper Mooi geschreven maar beetje droevig Maat ach ook dat staat centraal in het leven. Fijne dag Met dikke knuffel Liefs Gonny |
|
Will Hanssen: | Zaterdag, januari 15, 2005 10:58 |
Wel droevig, maar heel erg mooi en gevoelig geschreven dit gedicht.....en voorgoed....dat bestaat eigenlijk niet..je mag altijd van gedachten veranderen! Liefs, Will |
|
sunset: | Zaterdag, januari 15, 2005 08:57 |
Heel gevoelvol. Liefs / sunset |
|
hiljaa: | Zaterdag, januari 15, 2005 04:27 |
mooi, wel droevig gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
Raira: | Zaterdag, januari 15, 2005 02:00 |
even een stilstand? het gedicht geeft wel heel veel gevoelens weer, dus het gaat zeker weer leven.. erg goed verwoord liefs trusten raira |
|
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2005 | ||
Thema's: |