waar huizenhoog opgestapeld kijkt
door vensters,met door regen versleten glas
die door oud en wazig zijn,mat wordt genoemd
die voeten laat vegen,ongeacht de tijd
sloffig ,muf,de geur van armzalig
met op 't vuur een theepot,
die lekt door't aangevreten looizuur
en het vaatje waar hand ooit is geweest
zijn alleen nog de resten van verroeste klinken
't behang laat zich lezen,achter oud geplakte kranten
waar stijfsel,het inkt nog zwarter heeft gekleurd
staat nog vaag te lezen,wat er in 1940 is gebeurd
en opgepakt door vijand,was meneer van Zanten,,,
,,,Psych,,,
hiljaa: | Donderdag, januari 20, 2005 21:33 |
doet me denken aan mijn grootmoeders huisje! knufliefs--hiljaa-- |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, januari 20, 2005 18:28 |
Heel mooi beschreven door jou. Interssant toch, wat je in die oude kranten kunt lezen? Peter. |
|
juffie: | Donderdag, januari 20, 2005 15:46 |
Je stelt je er echt zo'n klein leeg huisje bij voor. Beeldend dus. | |
Lia : | Donderdag, januari 20, 2005 15:14 |
prachtig verwoord weer psych... ik lees je anderen wel maar heb nu weinig tijd om te reageren.. knuf,Lia | |
Lieverdje: | Donderdag, januari 20, 2005 11:20 |
Wat ooit is geweest, maar nooit meer zal zijn, zijn meestal de mooie herinneringen! Schitterend weer! Liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2005 | ||
Thema's: |