tranen kwamen
kon er niks tegen beginnen
het was een intens gevoel
dat kwam diep van binnen
wilde ze niet laten zien
had een brok in mijn keel
voelde ze branden achter mijn ogen
maar dit was even mijn deel
ik wilde mijn warme tranen
aan niemand tonen
ook omdat ik wist
dat er meer los zou komen
verdriet van binnen opgeslagen
wilde mij gaan verlaten
had niemand bij me
om er even over te praten
even geen schouder
geen armen om me heen
geen lieve woordjes
was helemaal alleen
het duurde niet lang
dat ik mijn tranen verloor
waren er maar een paar
het zet nooit door
misschien komt ooit de dag
dat ik het echt kan laten gaan
wel iemand om te praten
en armen die zich om me heen slaan...
23-01-2005
fox_bert: | Zondag, januari 23, 2005 23:12 |
er is altijd wel iemand daar , die een arm om je heen wilt slaan. en vaak is het iemand waar je het niet van verwacht knuf Bert |
|
Irdana: | Zondag, januari 23, 2005 23:05 |
laat je tranen stromen zodat het verdriet naar buiten zal komen jij de liefde zal vinden omdat het verdiet jou verlaten heeft van binnen met liefs en troost knuffels Irdana |
|
sunset: | Zondag, januari 23, 2005 21:47 |
Misschien? Ik ben er zeker van. Droef-mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
elirene: | Zondag, januari 23, 2005 14:10 |
heel mooi geschreven, en de liefde zal je tranen vinden en genezen! veel liefs, elirene |
|
hiljaa: | Zondag, januari 23, 2005 13:51 |
mooie ontlading, omdat je nog geen andere weg hebt gevonden om het te verwerken! kzou willen helpen maar je bent te ver weg dus langs deze weg wil ik je toch steunen! knufliefs--hiljaa-- |
|
maria : | Zondag, januari 23, 2005 12:25 |
............ troostknuffie warm in stilte van omarm liefs, je zusje |
|
lovegirl: | Zondag, januari 23, 2005 11:58 |
lieve meis had maar met me gepraat dan had ik je verdriet kunnen troosten en je die arm kunnen schenken want ik loop dagelijks aan jou te denken en ik zou ook graag een keertje goed met jou uit willen huilen en dan samen in elkaars armen troost vinden dat zou ons allebij wel even goed doen denk ik een arm en een troostende knuffel van mij veel liefs lovegirl |
|
westland: | Zondag, januari 23, 2005 11:43 |
heel mooi geschreven jans,ze komen zeker een keer wees daar maar niet bang voor. en een arm om je heen heb je altijdal zijn de mijne niet zo groot, die van je vader zijn lang genoeg.je ouders. | |
~Sellena~: | Zondag, januari 23, 2005 11:28 |
Wat mooi Keiko. En eens komt de dag dat jou tranen achter elkaar door mogen stromen. En er een arm om je schouder heen licht. Liefs ~Sellena~ |
|
jij: | Zondag, januari 23, 2005 11:08 |
Heej.. Tuurlijk komt die dag! Het lukt je wel.. Wees niet bang.. Koppiej op! KuSs |
|
Auteur: keiko | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 januari 2005 | ||
Thema's: |