Kijkende ogen,
op mij gericht,
staar naar beneden,
verberg mijn gezicht.
Zwijgende stilte,
het doet me pijn,
hij vindt het vast saai,
om bij mij te zijn.
Mijn mond stotterend,
mijn beuk stekend,
nadenkend wat te zeggen,
de stilte verbrekend.
Een gloeiende haat,
tegen mezelf ontstaan,
waarom ben ik niet knap,
grappig en spontaan?
ik kijk naar de mensen,
leuke mensen om mij heen,
waarom ben ik niet,
zoals iedereen.....?
voel me zo zielig,
voel me zo klein,
onzekerheid zou,
verboden moeten zijn.
kijk in het water,
een leuk meisje staat daar,
niet zo perfect maar,
grappig en betrouwbaar.
was ik maar zoals haar,
dat had ik gewild,
ik kijk nog eens goed,
het is mijn spiegelbeeld...