Depressie (3)
Miljoenen mensen op aarde
en toch voel ik me alleen
ik mis zo verschrikkelijk
een troostende arm om me heen
alles ging altijd zo perfect
mijn huishouden en mijn werk
en toch werd het mij teveel
dat is wat ik nu merk
thuisblijven is het devies
even een adempauze nemen
al mijn tomeloze energie
lijkt plotseling in het niets verdwenen
moe ben ik, o zo moe
en waarvan weet ik niet
mijn tranen blijven stromen
dat is wat een ander ziet
alles heb ik wat ik wens
en toch voel ik me zo naar
waar komt het rotgevoel vandaan
och, wist ik het maar
m@rcel: | Donderdag, februari 17, 2005 21:13 |
heel mooi rakend verwoord, heel mooi, Liefs m@rcel |
|
Jacqueline: | Donderdag, februari 17, 2005 18:11 |
Bekend gevoel en ja ,soms kan je zo verdrietig zijn ,terwijl je toch alles hebt ,een mens zit soms zo ingewikkeld in elkaar he Lia en dan is het beste ,het over je te laten komen en van je af te schrijven ,dat voelt goed aan ! Mooi en gevoelig gedicht! | |
sunset: | Donderdag, februari 17, 2005 17:48 |
Juist, raak neergezet (Ondanks fictie). Liefs / sunset |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, februari 17, 2005 12:03 |
Prachtig geschreven Lia. Gelukkig geldt het niet voor jou. Liefs, Peter. |
|
braakiejz: | Donderdag, februari 17, 2005 09:29 |
voor jou fictie maar voor mij de realiteit |
|
Mamke: | Donderdag, februari 17, 2005 08:50 |
Invoelend geschreven, pijnlijk mooi.... | |
Bieke: | Donderdag, februari 17, 2005 08:13 |
Al staat er fictie kunnen toch de lentekriebels zijn ;) Liefs Bieke, |
|
psych: | Donderdag, februari 17, 2005 07:54 |
sprekend,,,liefs,,,elze,,, | |
speek156: | Donderdag, februari 17, 2005 07:27 |
komt me bekent voor heel mooi verwoord |
|
Lievelingetje45: | Donderdag, februari 17, 2005 06:50 |
Gelukkig fictie voor jou voor andere weer de harde waarheid! Liefs |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2005 | ||
Thema's: |