Nachtelijke verwarring
de nacht
schenkt stilte
mijn tred is rustig
gedachten zover
mijn hond
spiekt snuffelend
tussen versteende planten
zoekend naar een plek
ogen treffen ogen
intens droef
honden begroeten
bazen stil
woorden zwijgen
gevoelens delen
een moment
duidelijk herkent
de pijn
gevangen in ziel
ik nog
pas geleden
samen lopend
breekt de stilte niet
gescheiden paden
tranende ogen
geen woord gezegd
maar alle gevoel uitgelegd
ik kende haar niet
maar voelde zo veel verdriet
een mens in koude nacht
ik hoop dat ik troost bracht
ze kon niet delen
en ik zou niet weten hoe te helen
pas liep ik nog zo
voelde zo herkenbaar
dan slechts een korte uiting
bedankt voor de warme stilte
wat had ik moeten zeggen
hoe het uit moeten leggen
dat ik voelde
wat ze met de woorden bedoelde
ik werd stil en rood
ze gaf een glimlach
ik antwoorde het is goed
ik bewonder je moed
ijs was gebroken
de stilte ook
ik kreeg de reden
een pijnlijk ingestort verleden
stilte treft in donker
donker scheid in stilte
gekruist levens pad
die het zelfde in zich had
Wim Black Lord
nienk: | Dinsdag, maart 01, 2005 14:48 |
schitterend. liefs, |
|
sunset: | Dinsdag, maart 01, 2005 11:02 |
Dit vind ik stilmakend, voelend mooi gedeeld. Een pracht. Liefs / sunset |
|
hiljaa: | Dinsdag, maart 01, 2005 09:50 |
als ik met mijn hond ga wandelen kom ik vele stille figuren tegen, zeg ik dan zelf een goede dag komt er een praatje van en leer je vele mensen kennen, och zijn er altijd van die figuren die zich schuwen! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Dinsdag, maart 01, 2005 08:59 |
warme knuffel... ik knuffel wat af geloof ik.. hm.. | |
remie: | Dinsdag, maart 01, 2005 08:41 |
soms hoef je niets te zeggen is een gebaar genoeg...liefs Remie | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 01 maart 2005 | ||
Thema's: |