01-03-’05
Laat me hier niet alleen staan,
Nee.. je mag niet gaan.
Elke dag maar ik me zorgen,
Wat je die dag doet.. en morgen.
We zijn jong, maar hebben genoeg meegemaakt,
Ik wou dat het me niet zo had geraakt.
Ik hoop zo dat je een leven mag kennen zonder pijn,
En ooit kan zeggen; wat is het hier toch fijn!
Meid, ik typ dit niet om maar wat te slijmen,
Of gewoon een potje zitten te rijmen.
Maar ik weet hoe het voelt,
Wat je met het snijden bedoelt.
Ik wil je zo graag helpen,
Om je verdriet te stelpen.
Ik hoop je snel weer te zien,
En met een lach misschien.
Ik hoop dat de rechtszaak goed voor je mag verlopen,
En dat je op het beste mag hopen.
Liefs,
My